TRISTES ARMAS
Marina Mayoral
Durante a Guerra Civil Española, Miguel e Carmiña, combatentes no bando republicano, deciden enviar ás súas fillas a Rusia para afastalas dos perigos da contenda. As nenas, Harmonía e Rosa, deben aprender a vivir separadas da súa familia e da súa patria, e a súa historia convértese nun claro exemplo do horror e a tristeza que acompañan a todas as guerras.
As dúas irmás refuxiadas en terras moscovitas, se crían alí alleas a todo o que en España está a ocorrer neses momentos: a morte do seu pai na fronte, a difícil vida da súa nai viúva... A única ligazón das nenas coa súa familia é unha carta que, polos avatares do momento, tarda corenta e cinco anos en chegar ao seu destino.
O desenlace da novela preséntanos ás dúas irmás de volta en Galicia, cheas de ilusión pero tamén de recordos da súa dramática nenez.
Nesta novela, a autora rende homenaxe aos nenos da Guerra que marcharon exiliados á Unión Soviética. A obra, narrada de modo realista, fai un repaso polo que significou a dura época da Guerra Civil española.
Coma sempre, a lectura, ademais de facernos pasar un rato agradable lendo um libro que nos guste, tamén nos serve para informarnos de diferentes temas dos que aparecen referencias no libro. No caso deste libro aprendemos feitos relacionados coa Guerra Civil Española e coa Segunda Guerra Mundial.
Marina Mayoral, nacida en Mondoñedo, é novelista e Catedrática de Literatura Española na Universidade Complutense de Madrid. Entre o centenar de traballos de investigación que ten realizado sobre diversos autores e épocas destacan os seus estudos sobre Rosalía de Castro e Emilia Pardo Bazán. Escribe en galego e castelán. Algunhas das súas novelas foron traducidas ao alemán, italiano, portugués, polaco e chino. Sobre este libro a propia autora dí:  Esta é a historia dunha carta que nunca chegou ao seu destino. Tamén é a historia de dúas nenas, Harmonía e Rosa, exiliadas en Rusia, de dous amigos que se atopan en bandos opostos, dunha muller loitadora, dun carteiro namorado, dun rapaz empeñado en borrar a tristeza dos ollos dunha rapaza. É unha historia de fillos separados dos seus pais, de parellas desfeitas, de homes e mulleres zarandeados e maltratados polos ventos do odio. Pero Tristes armas é sobre todo unha historia de amor.
Tristes armas presenta dende un punto de vista sinxelo e profundamente humano algúns episodios da Guerra Civil, desde o punto de vista dos que non combateron, pero que sufriron as súas terribles consecuencias.

Comentarios

Unknown ha dicho que…
Hola son Pablo de 2ºA a min este libro no me gustou moito porque para o meu gusto era un pouco aburrido, preferira os anteriores que léramos.
César Carvalhal Tajes 2ºA ha dicho que…
Hola son César de 2ºA, amín o libro non me gustou ata a segunda parte,ahí e cando empezan a falar o que lle pasa a nai e ao pai e apartir de ahí foi cando me enganchou un pouco. Este libro non me gustou tanto como os anteriores.
Iván 2ºA ha dicho que…
Este libro non coincidimos tan interesante comparandoo cos anteriores. Nel regréjase moi ben o que pasaron moitos nenos durante a guerra civil mentras os seus pais loitaban nela.
Álex ha dicho que…
Hola como xa ven vedes sou Álex e, aquí vai o meu comentario:
O libro non me gustou (hainos mellores) pero a historia esta moi ben elaborada.
De 10 poñeríalle un 7.
Este fui o meu comentario.
Juan Antelo ha dicho que…
Hola, son Juan de 2B e veñoa facer a reseña do libro, este libro foi o que menos me gustou de entre os que lebamos leidos. Non me acabou de convencer a trama.
martín luaces castro 2ºB ha dicho que…
Hola, son Martín Luaces Castro de 2ºB e este libro, gustoume pero non tanto coma os outros; nalgún momento da historia emocionoume.
É unha etapa da guerra que desfai unha familia en partes; unha vida moi difícil. Pero superable. Valoro moitoa esas rapazas.
Miriam 2°A ha dicho que…
Esta ben o libro porque explica unha situacion que é real